Canın bir daha yanamayacak kadar acı çektikten sonra gelecek mutluluk ne işe yarar ki? Gelecek her zaman umut vaat edermiş, s**tir! Sorun şu ne kadar canın yanarsa yansın devam etmek zorundayız. Ya devam etmek istemezsek? Niye düştükçe ayağa kalkmak zorundayız ki? Bunun sonu nereye varacak? Annen ölsün, annen ölsün, baban ölsün, en yakın arkadaşın ölsün, ama sen ayakta kal... Peki eline ne geçecek? Hiçbir mutluluk bu acının karşılığı olmayı hak etmiyor. Artık o kadar da önemli değil devrik cümleler kur, i