Dilerim ki iyilik adına kurduğumuz tüm hayaller gerçeğe dönüşür...Küçük bir çocukken okulda ya da evde beni üzen, kıran herhangi bir şey oldu mu, akşam olmasını bekler, yatağıma uzanır, gözlerimi kapar ve hayal kurardım. Aslında beni kırmak istemediklerini, özür dilediklerini düşler, mutlu bir şekilde uykuya dalardım. Belki de bu yüzden hala kimseye kırgın kalamaz, anında yumuşarım. Bu bir oyundu aslında benim için Affetme Oyunu... Biraz daha büyük bir çocuk olduğumda ise bunun doğru olmadığını fark ettim v