Bir türlü uslanmıyor yaşlı yüreğim. Hep bir şeyler istiyor arsız çocuklar gibi. Bu sabah tutturmuş uçurtma uçuralım kırlarda, papatya da toplarız diyor. Papatya mevsiminin geçtiğini söylüyorum, belki gölgelerde kalmıştır diyor. Umut işte... Dün gece geç vakit sokağa çıkmak istedi. Zor tuttum, gidiyordu nerdeyse. Neymiş efendim, mahallenin çocuk yüreklerini toplayıp, top oynayacakmış. Saklambaç da olurmuş. Taş yığınlarının içinde boğuldum. Babaannemin bostan tarlasında kurduğu çardakta uyumayı özledim rüzgâr

İsyan benim göbek adım, Tutuklu sevdalara isyanım. Kirpiğime asılı kaldı ihanetin, Bir de camın buğusuna Parmağımla yazdığım adın, Özgürlüğe bir adım, bir adım daha...

O mor salkımlar şahitti aşkımıza O mor salkımların altında Öpmüştün ilk kez beni Hep o mor salkımların altında bakıştık Dertleştik, sustuk çoğu kez Beklemeler yürek yangını Kavuşmalar bir mahkûmun özgürlüğüydüFark ettin mi bilmiyorum İhanetine şahit oldukları gün soldu O mor umut salkımları Bari aynı yere getirmeseydin sevgilini