Her insanın yitirdiği bir yanı vardır elbet. Kimisi çocuk yanını, kimisi çılgın,, kimisi umutlu, kimisi hayat dolu yanını yitirmiştir belki de. Ve insan yıllarca arar yitirdiği yanını. Bazen bir deniz kenarında, bazen bir köprü altında, bazen bir duvar dibinde, bir kuşun kanadında, çocukların gülüşünde bulur o yitirdiği yanını. Anlatmak ister insan, doğru kelimeyi bulamaz, doğru cümleyi kuramaz. Şiir olur dökülür kaleminden sayfalara. Yaş almakla olgunlaşmanın paralelliği arasına sıkışmış hayatlar... İnsan