Acıyla gözlerimi kapatıp hıçkırarak ağladım. Erkek adam ağlamaz derler ya külliyen yalan! Sevdiğini senden aldılar mı bal gibi de ağlardın. Uykusuzluktan ve ağlamaktan kan çanağına dönmüş gözlerimden yaşları birer birer akıttım. Daha kaç kere gözyaşlarıma şahit olacaktı bu deniz, daha kaç kere çaresizliğimi boş gözlerle izleyecekti bu kayalar...Onu bulmalıydım ve benden alanlara bunun bedelini ödetmeliydim. Benim tek zayıflığım tek çaresizliğim, tek zaafım oydu...Nefes almayı unutmuş bedenim onunla beraber

Karanlık, kirli bir adam düşün, belinde silahı, emrinde binlerce adam olan... Kalpsiz, sert ve bir o kadar da sevgiden yoksun, duygusuz biri. Kalbini her şeye kapatmışken yıllar sonra hayatına melekleri kıskandıracak güzellikte biri girer. Başta gelip geçici bir şey sanmıştır fakat o mavi gözler her aklına düştüğünde boğazına koca bir yumru oturur.Hiçbir şeyden korkmayan, göbek adı tehlike olan bu adam hayatında ilk defa korkar. Kendisi derin bir bataklıktayken masumiyeti gözlerinden akan o kadını da oraya