Ranzamdan inip kararmış çıplak ayaklarımla meydancının yanına yürüdüm. Kanlanmış gözleriyle selam verdi. Hapse girdiğimden beri her gece, herkes yattıktan sonra bu masaya oturup koğuştakiler uyanana dek yazı yazıyordum. Meydancı, ocağın altına zulaladığı kâğıtlarımı verip uyumaya gitti. Kâğıtları verirken her gece olduğu gibi 'Ne yazıyorsun?' diye sıkıştırdı beni. Kitap diye geçiştirdim oysaki kendi suç dosyamı yazıyordum. Yazdığım onca dosyadan sonra bir gün kendi dosyamı da yazacağım aklımın ucuna gelmezd