Benim umudumu yaşatmak elimdedir, umutla yaşıyor o eski günler... Umudumu öyküme yaklaştırdım, gecemi aydınlattım; gönül gönüle sohbet eden umuduma yaslandım. İçimden gelen sesi dinledim; boş durma Gülsen ana dedim kendime. Üzüldüm, sevindim, her şeyimi kâğıt üzerine yazmaya karar verdim. Gün gelir bu hayat biter, yeşil yapraklar solar, umut biter; yazılanlar kalıcıdır. Gerçekler daimdir. Bir çocuk hayalimle uzattım ellerimi, bulutlara değdi parmaklarımın ucu... İşte bu günlere geldim. Hep mutluluk hayal et