Bir kaybın, her tür kaybın, parçalara ayrılmış ve imkânsız anlam arayışı diyebiliriz bu şiirler için. Onlara eşlik eden resimlerin de umudun kilitli penceresini açma çabası olduğunu söyleyebiliriz. Paolo Colombo'nun gizemli sesinde beklenmedik bir teselli var sanki, özellikle şu dönemde, 2020'lerde, insan olmanın acısına ve kırılganlığına karşı. We can say that these poems are pieces of an impossible quest to find meaning in loss, in all kinds of loss. We could describe the paintings that accompany them