Marina'nın yüzü ifadesizdi. Biraz sükûnet, belli belirsiz bir gülümseme. Ve daha bir sürü şey görebilirdiniz yüzünde, ama duygu namına hiçbir şey yoktu. İnsan böyle hunharca öldürüldüğünde yüzüne bir korku ya da şaşkınlık gelir, öyle değil mi? Fakat Marina'nın tüm dünyaya, ceset torbasının fermuarı çekilene dek gösterdiği son şey... hiçti. Tam bir hiç. Las Encinas'ta geçen aşk, kıskançlık ve entrika dolu, alışıldık bir dönemin ardından, yıl sonu partisinde her şeyi gölgede bırakan bir şey olur: Marina ha