Türk sinemasında toplumsal gerçekçilik, 1960-1965 yılları arasında beş yıllık ömür biçilmiş ve dört yönetmenin, bir çift elin parmağını geçmeyen sayıdaki filmleri merkezinde tartışılmış olan bir kavramdır. Elinizdeki kitap bu sığ anlayışı esnetmek gayesindedir. Toplumsal gerçekçiliğin bir akım değil eğilim olduğu kabulünden yola çıkan kitabın temel argümanı, eğilimin aktarımında zaman içinde değişimler yaşanmış olsa da toplumsal gerçekçi anlayışın sinemamızda hâlen yaşadığı yönündedir. Çalışmada bu amaçtan