Hepimiz bir zamanlar çocuktuk... Çocukken en büyük uğraşımız ve tüm yaşamımız oyundu... Hayat oyunla güzeldi... Büyüdük, büyüdükçe oyun oynamayı unuttuk... Hayat fazla ciddileşti, oyunla gelen doğal öğrenmeler ve eğlenceler yerini sıkıcı işlere bıraktı belki de. Yerde bulduğumuz bir dalı at yapıp koştuğumuzda; yaratıcılığımız gelişir, bedenimiz ihtiyacı olan harekete kavuşur, kahkahalarla ruhumuz beslenirdi. Bu kitapla ruhunuzdaki çocuğa sesleniyorum. Haydi, uyan, oyna, hayal kur, keşfet. Oyun ve dramayla