Hayat artık umut dağıtan bir türkü değil.Doğal dünyada kaldı tüm güzellikler...Demirden icatlar çoğalıp evler yükseldikçe küçülen sevgilerYerini çıkar birlikteliklerine bıraktı.Renkli camekânlar ve ışıltılı caddelerdeki yoğun karanlık yayıldıkça bütün ruhlaraGeriye kurtlanmış kitaplarVe dibe vurmuş bir gezegen kalıyor.

Umudu olan her insanın bir şiiri vardır. Çünkü şiir kalbe giden umudun yolculuğudur. Kimisi bu yolda düşünme vadisinde takılı kalır, ilerleyemez. Kimisi hayatın akışına bırakır kendini.Düşüncelerinizi su gibi akıttığınız, benliğinizden merhametin eksilmediği ve umut dolu sayfalarınızın olduğu bir hayat dilerim.Gülüşünde umudun esintisi saklıydı.Ellerinde mısra mısra şiirleri,Kalbinden gözlerine vurmuş merhameti,En çok da hayat'a yön veren sözleri...