Sağa sola bakınarak yürümeye başladı. Bir kurt gibi kışı atlatmak için vahşileşmiş, her yere girip-çıkıp iş arıyordu. Soğuk, jilet gibi yüzünü kesiyor olsa da o, iş aramaya devam ediyordu. Şehirde bakmadığı yer kalmamıştı. Başvurduğu tüm işler sonuçsuz kalmıştı. Yolun sonuna geldiğini hissediyordu. Kendi kendine: İnsan bu hayatta onurlu yaşamalı. Belki de bize ayrılan süre, bu kadarmış. Yalnız, çok kötü yenildik. Böyle bitmemeliydi. deyip montunu kafasına çekerek kulaklarını kapattı.