İnsan ne doğacağı zamanı ne de ömür süreceği mekânı seçemiyor. Ama yaşadığı olaylarla, soluduğu havayla, içtiği suyla, karşılaştığı cefalar ya da sürdüğü sefalarla ruhuna şekil veriyor. Böylece kendine dönüşüyor. Ben Antalya'nın Akseki kazasında doğmuşum. Daha yaşıma gelmeden babacığımın İstanbul'a tayini çıkmış ve Eyüp semtine gelmişiz. İstanbul'un incisi Eyüp'te, ben ilkokulu bitirinceye kadar kalmışız. Sonra sırasıyla Fatih'e, evlenerek Beşiktaş'a, Erenköy'e ve Bostancı'ya gelmişim. Bunların hepsi birbir

Kader, hayatımızın önceden çizilmiş olması demek değildir. Bu sebepten Ne yapayım, kaderim böyle, demek ve boyun bükmek cehalet göstergesidir. Kader yolun tamamını değil sadece yol ayrımlarını verir. Güzergâh bellidir ama tüm dönemeç ve sapaklar yolcuya aittir. Öyleyse ne hayatının hâkimisin ne de hayat karşısında çaresizsin. Sabırlı ol sabır dikene bakıp gülü, geceye bakıp gündüzü tahayyül etmektir. Allah âşıkları bilirler ki gökteki ayın hilalden dolunaya varması için zaman gerekir. Her kul tamamlanmamış

Okuyacağınız her anımı sizi sıkmayacak şekilde kısa kısa öykü tadında yazdım.Kitabın hamurunda herkes kâh gizli kahraman olarak, kâh ismiyle açık açık kendisini bulacaktır. Sizler olmadan ben nasıl bu kadar anıyı biriktirebilirdim.Kitapta önce çocuk Nilgün, sonra yetişkin Nilgün var...Kâh öğretmen olmuş, kâh avukat olmuş, kâh dervişliğe soyunmuş, kâh müziğin derinliğinde kaybolmuş, ressam olmuş, ruhunu resmetmiş en önemlisi dostluğu ve nefis terbiyesi olan hiçliği en büyük kazanım görmüş bir Nilgün var.Arka