Gündelik Hayatın Yapıları Türkiye Okumaları başlığıyla ilki 20010'ların başlarında şekillenen etkinlik zincirinin son halkası 6 Ekim 2020 ila 22 Aralık 2020 tarihleri arasında tamamlanmıştır. Toplam 13 haftalık bir etkinlik olarak planlanan bu çalışmanın birer atölye çalışması olarak formatlanan işleyişinde, akademik ve entelektüel dikkatlerinden ödün vermeyen pek çok katılımcının katkısı söz konusudur. Bu kitap emekleri kayıt altına alma çabasının bir ürünüdür.

Pandemi süreci her durumda sıra dışılığıyla, kuşkusuz istisnailiğiyle ve özellikle de ürettiği korku ve paniğiyle hemen herkes için can sıkıcı bir zaman dilimi oldu. Bizi bekleyenin ne olduğuna yönelik enformatik/endüstriyel yönlendirmeler bir kenara bırakılsa bile hemen sıklıkla gözlemlenen ve dilden dile akan korkutucu imgeler fazlasıyla baskın ve ağırdı. Öyle ki bütün bunların tek tek her birimizde hasar bırakıcı bir potansiyele sahip olduğundan kuşku duymayan yoktu. Karantina Sohbetleri bu ortamda kendi

Biz seni aldığımız bir kararla sevmedik, kendimizi seni seviyor bulduk. Bu böyle gitsin tamam mı? Tamam biraz tafra, biraz küslük, bütün bunları hak ettik amenna. Ama biz senin kadar sabırlı değiliz Mişa.

İşte mevzu anlaşıldı ve sonuçta üç aşağı beş yukarı bu duraklardan herkes gibi sen de geçeceksin. Belli ki kendi hayatını mütemadiyen inşa etmek bitmek tükenmek bilmeyen bir irade kullanımını sürekli tetikte duran bir havsalayı ve her daim kullanımda olan bir idrak bütünlüğünü gerekli kılıyor. Eğer bütün bunların farkında olarak bir adım daha ileri atmaya mecalin heyecan ve hevesin varsa artık bil ki sen yeterlik düzeyi yüksek bir varlık iddiasında bulunmayı hak ediyorsun. Düzgün ve nitelikli bir ömre s

İtiraf belki de insanın en rahat kendi içinde konuşabileceği bir şeydir. Ama değil bunun bir anlamı yoktur. Yanlıştı yaptıklarım Ben bu değilim bu olamam kesin! Hey! Bu gidiş nereye? Bir dur soluklan lâ havle de! gibi uyarıcı serlevhalarla kendi kendimize konuşmanın kime ne zararı var? Haklıyız belki ama değil. Aksine başkalarını da beraberce sürükleyip batırdığımız şeyler var. Bizim yanlışımız bizim günahımız bizimle kalmıyor ki. Attığımız adımlar toprağı kirletiyor hayatı kirletiyor zamanı berbat ediyor.

İnsanda keyif mi bırakırsınız siz? Ne cinsiniz, ne milliyetiniz ne de aidiyetiniz belli. Yüzünüz maskeli, elleriniz kanlı, ruhunuzda birikmiş nefretler... Bir ölüm makinası olmuşsunuz, çocuk mocuk fark etmez. Kadın erkek umurunuzda değil. Masumiyet karneniz sıfır, insanlık için en hayırsız güruhsunuz. Öldürüyor, öldürüyor, öldürüyorsunuz. Yaralıyor, yaralıyor, yaralıyorsunuz. Yıkıyor, yakıyor, dağıtıyorsunuz. İşbaşı yaptığınız her seferinde şeytanı da, Deccal'i de, Firavun'u da geçiyorsunuz. Unuttuğ