bir buz parçası gecem gündüzüm dolanı dolanı bir noktayım artık taş bile taşa tozunu verirken senden bir haber gelmiyor. ellerim, o eski bozkır söylencesi: bir sırdı; çaldı kapıyı gitti diyor. ayağ göçürdün toprak kattın taş bağladın kanatlarım o yüzden uçamıyor. bin rüyayı bir tek rüyada gördüm yedi sabah içre dönsem de acı geçiyor acı geçiyor acı elbette geçiyor acı çekmiş olmak geçmiyor

Eve Dönmeyen Hayvan, tüm felaketleriyle yüzleşen, yürüyüşünü, uyumayı ve uyanmayı bizatihi kurgulayan, muzip, keskin, içekapanık, yumru yumru büyüyen öyküler toplamı... Murat Çelik, doğada adımlamanın, şehre inmenin ve eve dönmenin iniltilerini anlatıyor bize, sakince yapıyor bunu ama arka fonda gürültülü bir hüznün tedirginliği var. Öyküler parçalı: Başkalarının hikâyelerinde var olmak istemiyorlar, öyküler sesin peşinde; her şeyi kayda geçiriyorlar, öyküler görüntü görüntü arşivliyor her şeyi, kurgulanan