Tarih boyunca, siyasî ve mezhebî ön kabul ve beklentilerin etkisi altında, bazen dönemlerindeki Şiî siyasî otoritelerin meşrûiyetini temin etmek, bazen de kendi mezhep mensuplarını rahat ettirebilmek için Kur'ân ve özellikle imamlardan gelen rivâyetlere de (ahbâr) başvurarak görüşlerini meşrûlaştırmaya çalışan Şiî alim ve fakîhleri, bu istikametteki beklentilerine uygun politik fikir ve kuramlar üretmişlerdir.Şiî siyasî düşüncesi, fakîhin politik sürece doğrudan müdâhale edip, gaybetteki on ikinci imamın m