Ve insan, ihtirasa gark olunca hiç bir engel tanımaz gözü bir şey görmez. Kalbine pişmanlığın gözyaşı bulaşsa da sevdiklerine eskisi gibi geriye asla hiç bir zaman dönemez.Damarlarından ruhuna hakim olan uyuşturucun cesareti ile bütün esaret zincirini kırmış biriydi artık o ..Artık son çare büyük oynayıp cesetler üzerinde yürüyüp barutla karışık kan kokusunu içine çekmekti. Sevdiklerini kaybetmemek için onları kaybetmek hayatın en acımasız ilk oyunudur, artık kumar çoktan başlamıştı...Peki muamma içerisinde en son oyunu kime oynayacaktı kader? Bu işte çözülmesi zor bir gizemdi. Bataklığın içerisinde zavallı haliyle son çırpınışlarıyla daha da batan birine artık el uzatan olur muydu? Bu işte bilinmezdi!Peygamber Hz. İsa'nın ölüleri diriltmesi gibi bir mucize gerekti ona, lakin günahlarıyla cehenneme kucak açan birine olmayan sevaplarıyla cennet helal olur muydu?