Şehirde olağanüstü şeyler yaşanıyordu. Dünyayı insanlar yaratmamıştı, yoksulluk dünya kurulduğundan beri var olan bir şeydi, ama insanlar şimdi başka bir dünyaya aitmiş gibi görünüyorlardı. Ruhlar yara almış, insanın varlığı azalmıştı. Ve böyle bir manzaranın içinde yaşadığım şehre gelmek pek de yuvaya dönüşe benzemiyordu.İkinci Dünya Savaşı yıllarında askerliğini bitirip İstanbul'a dönen genç bir adamın kendi içindeki amaçsızlık ve savaşın toplumda yarattığı tahribatla karşılaşması anlatılıyor romanda. Yazar hem toplumsal hem özel olan hikâyeyi akıcı bir bilinç ve insan belleğinin kalımsızlığı yoluyla okurla buluştururken ana hikâyenin hâkimiyetinde anlatıdan bir toplam yapılıyor. Sonunda okuyana gelecek şeylerden bağımsız, kimsenin olmayan ve bir sonuca ermeyen, bugüne benzer bir dünya kalıyor.