Dün, gençliğimi Sarı Papatya'nın kıyısına atan kürekli kayığın yardığı yansımalı dönüş yolumu, Sarı Papatya'nın sıcak dalgaları kapatırken bugün, gişenin önünde bekleyen o saf, temiz, yürekli insanların birer birer uçtuğunu gör, duy ve sus.İzlemekten, dinlemekten, düşünmekten yoruldum...Şimdi mi? Durakta Sarı Papatya servisini beklerken, mağazanın vitrin aynasında, kendime bakıyorum ve susuyorum.Vitrin aynası: Koşma, otur Sarı Papatya'yı yaz!..Artık, servisin gelemeyecek.