Bir zamanlar, küçük bir kulübede, bir oduncu ile karısı yaşarmış. Tek dilekleri, onları yalnızlıktan kurtaracak bir çocuklarının olmamasıymış.

Günlerden bir gün, oduncunun karısının gözü, kulübelerinin arkasındaki bahçeye takılmış. Çok bakımlı olan bahçede, renk renk çiçekler, çeşit çeşit sebzeler varmış. Hele çan çiçekleri bir başka güzelmiş.

Genç kadın bütün gününü, bu bahçeye bakmakla geçirirmiş. Akşama kocası gelir gelmez, karşısına dikilip;
Şu arkamızdaki bahçede Çan çiçekleri gördüm. Çok canım istedi, ne olur gidip biraz kopar da, bir salata yapayım, demiş.