Elinizdeki metin, Émile Bréhier’nin, 1921-1922 kış döneminde Sorbonne’da verdiği derslerden
oluşmaktadır. Burada Plotinos felsefesinin baştan sona bir açıklaması yer almamaktadır; bazı önemli
konular göz ardı edilmiştir. Bunlar; duyusal dünya, doğa, madde, maddeyle ilişkisinde kötülük gibi
konulardır. Başka bir deyişle, Bréhier çalışmasını Plotinos’un genel bir ad verdiği akledilirin
incelemesiyle sınırlandırmıştır; araştırma, Plotinos’un ifadesiyle “tanrısal şeylerin durduğu” yerde, yani
altında sadece maddenin düzensizliğinin ve çirkinliğinin bulunduğu ruhta sonlandırılmıştır.
Bréhier, bu “tanrısal şeyler”in, Bir’in, Akıl’ın ve Ruh’un incelemesine yine de Plotinos Felsefesi
başlığını vermiştir, çünkü Plotions’un düşüncesinin merkezinin burada yattığına inanmaktadır. Bu
tanrısal şeyler, duyusal dünyada dolaşan ruhun, Ulysses’in geri dönmesi gereken sevgili vatanıdır;
Ulysses gibi ruh da duyusal şeylerin büyüsünden, Kirke’nin cazibesinden kurtulmalıdır.
Plotinos, ruhun bu anavatanının öylesine canlı ve derin bir hissine kapılmıştır ki, eserleri, o zamanlar
aynı arayışa girişen pek çok entelektüel maceraperestin eserleri arasında eşsiz olarak kalmıştır.
Bréhier’nin Plotinos’un düşüncesine dair kaleme aldığı bu girişin amacı, başka bir dünyaya duyulan bu
tutkulu eğilimin varsaydığı zihin durumunu açıklığa kavuşturmaktır.