Bir kilo pirinç, iki top pırasa, bir bağ maydanoz, biraz soğan. Dana sırtı, et. Hiç sevmezdim pırasayı, ama o çok severdi. Damağıma varlığı değerdi belki dedim. Ellerim soğuk, üç beş poşetle yokuş çıkıyorum. Bir iki tane bol sulu limon seçmeliydim. 'Allah affetsin limonsuz pırasa çöp' derdi. Eve girerken, onu pirincin ithal olmadığına ikna edersem içeri alırdı. Yalan söylediğimi bile bile o bana kanmayı severdi. Salatayı hep bana yaptırır, domatesin kabuğu damağına yapışınca bir kaşık daha pırasa koyardı. İsyan etmek isterken, hükümete âşık bir anarşisttim. Ben maydanozu çok doğrayınca 'Yapma ölür' derdi. Ölümü sevmezdi. Eve girdim. Pırasayı onun gibi doğrayıp, salatayı onun istediği gibi yaptım. Masayı hazırladım, pencereyi kapattım, oturdum yerime. Hava soğuktu, daha yaz gelmedi, o hiç gelmedi. Ben pırasa yemeye hazırdım, o gelmedi.