İyiliğe iyilikle karşılık vermek insanlıktandı. İnsanlık ölmemişti. Turan Öğretmenin yüzünde nurlu bir tebessüm vardı. Memnundu karısının fedakârlığından, kendinden ödün vermesinden...
...
Bu saatte el ele sahilde nereye gittiklerini bilmeden ilerlerken eşinin koluna girdi. Özlemleri, geçmişi ve geleceği içinde dönüyordu. Durmadan. Beyza:
?Nereye gidiyoruz? dedi.
?Fark eder mi?
Elini omzuna atmış, ayaklarıyla oyun oynamakta vazgeçmeyen yaramaz çocuk edalı sular eşliğinde ilerliyorlardı sahilde. Öyle zaman olur ki nereye gittiğin önemini yitirir, asıl önemli olan yanında kiminle gittiğindir.