Kanun-ı Esasi’nin yürürlüğe girmesiyle birlikte önemli bir düşünce akımı olarak kendini gösteren İslâmcılık, siyasal hayatımızda hangi tartışmaları gündeme getirmiş, hangi sorunları yaratmıştır?

Tarık Zafer Tunaya İslâmcılık Akımı kitabında bu sorulara cevap ararken öncelikle ana hatlarıyla bu akımın anlamını, gelişmesiyle birlikte yaratığı tartışmaları, İslâm’ın siyasi ilkelerine dayandırdığı devlet sistemi ile teorisini ve hükümet etme biçimlerini ayrıntılı olarak inceliyor.


İslâmcılığı II.Meşrutiyet’in en önemli siyasi akımları içinde gören Tarık Zafer Tunaya, bu akımın da aynı dönemde kendini gösteren diğer akımlar gibi ideolojik ve siyasi bir karaktere sahip olduğunu vurgulamakta, İslâmcılığı savunanların siyasi amaçlarına ulaşma ve kendi kurumlarını oluşturma yolunda kapsamlı projeler ürettiklerini ve siyasi iktidarları etkileme biçimlerini örneklerle açıklamaktadır.


Tunaya Hoca, çalışmayı yaparken nasıl bir yöntem izlediğini şöyle açıklamaktadır: “Belli bir dinî görüş bir memleketin, kendi memleketimizin, sosyal ve siyasal hayatı üzerine nasıl tesir eder? ‘Din adına’ hareket ettiklerini ileri sürenler siyasal iktidara (geniş anlamıyla hükümet edenlere) nasıl baskı yaparlar? Siyasal iktidara verdikleri nedir? Ondan ne alırlar? Türk Devrimi’nin etiği, temel ilkeleri dışına çıkan gelenekçi bir çevre, Türk toplumu içinde nasıl bir siyasal kuvvet olur, seçmenle seçilenler arasında nasıl bir rol oynar ve oynayabilir? İslâm dünyasının diğer ülkelerinde aynı nedenler benzer sonuçları doğuruyor mu? Bu sorulara cevap aradık.”