Cemil Meriç: Gül ıtırıyla selamlar sabahı, şair yaratır... Öyle
seveceksin ki kelimeleri, yalnız senin için raks edecekler. Kelimeler de bütün sevgililer gibi kıskanç. Senin olmasını istiyorsan onların olacaksın; yalnız olacaksın. der.
Şair, yaratma serüveninde içsel bir yolculuğa çıkar. Bu süreçte en büyük destekçisi, düşleri ve satırlara döktüğü sözcükler olur. Ve düşle gerçek arasında yarattığı bu yaşamları okurla buluşturmak ister.

Gece boyunca elini avucumda hissettiğim
Sabahlara uyanıyorum bu sıralar
Masalımsı sabahlara
Yürekte başlayan yangın,
Sönüyor yavaş yavaş
Sonra büyük bir boşluk hissi...
Ve aynı güzelliği yaşayamayacak olmanın
Derin sancısı yürekte
Düşle gerçek arası...