Oyun kişilerini on yedinci yüzyıl Fransası´nın burjuva ve aristokrat çevrelerinden seçen Moliere, Cimri adlı yapıtında, tefecilik yaparak servet edinen bir tip olan altın düşkünü Harpagon´un kişiliğinde İnsanın gerçek doğasına eğiliyor.
Tiyatro sahnesindeki kişilerin halka tutulmuş bir ayna olduğunu söyleyen Moliere, Cimri´de aynasının sınırlarını evrensel olana açıp güldüren bir karapinti karikatürü çiziyor.