Hikâyede asıl olan tahkiye sanatı ise de, iyi bir hikâye örgüsünde okuyucuya da bir nakışlık, bir ilmeklik boşluk bırakan hikayedir. Hikâyeci, bu boşluğu ustalıkla bırakabilirse, okuyucu onun çizdiği patikada farkına varmadan yürür. Ve yine iyi bir hikâye bittiği zaman, iyi bir okuyucuyu hiç değilse okunduğu sürenin yarısı kadar bir zaman süresince tatlı bir düşünceye salan hikâyedir.