Ölümün şiiri nasıl yazılır? Acı nasıl yoğrulur ve şenliğe çevrilir dizelerle?
Ya acıdan öte şeyler?

Şairin, ölüm yasası da olsa, kabullenir olanı içselleştirilmesi. Özellikle bu dünyayı terkedişin kaçınılmaz akışına boyun eğmesi düşünülemez değil. Diyesim, cesaret alanı, esenliğidir de kendisine. Şair birey, bu yürekliliği, rindçe duruşu, nereden oluşturuyor? Şiir, ölümlerle geriletemez de ondan. Ecelsiz son, ateşlerle geliyorsa, yanmanın yakılmanın söylemi, ne derkede kurulabilir? Ölüm esinle gelenin karşısında sinikleşir, gözden yitmelere denli uzaklaşır şairden.

Çünkü, yaşamın çok sevilen, etekleri zil çalan ateşliliği O, karşısında zulum yapanlara baş kaldırmayı engelleyene, göğüs germektedir. Seherde uyandırılmış gül, o. Karşı gelir ve ölümü tasfiye etmektedir.