Karanlık, ümitsizveçaresizlikdolu günlerdi... Senelercesürüpgidensavaşlardangeridönebilenler, parmaklasayılacakkadarazdı...

Arkasındandahabeterigeldi! İngilizinİstanbul'uişgaliyetmezmişgibi, bir de Yunanlılarİzmir'eçıkıpAnkara'nınüzerineyürümez mi! Zatenyoksulluktankırılmışolanhalk, büsbütünşaşkınadöndüvekendisinidaha da zavallıhissetmeyebaşladı...

Tam busıralardaçarşıdapazardabirsözdolaşıyordu; deniyorduki:
Anadolu'da sarı birpaşa, padişahaasiolmuş, düşmanlarımemlekettenkovmakiçinmücadelebaşlatmış.

Halkbunasevinemedi, insanlarınbirkısmı da, Ohoo... Osmanlı ne paşalargördü.Uzunsürmez, onu da tepeler, dedi...

Aradanfazlavakitgeçmeden, konuşulanlarınrotasıdeğişmişti. Bu defa, O paşaherhangibirpaşadeğil, ÇanakkaleCephesi'ndeki Mustafa Kemal'miş... denilince; insanlar Mustafa Kemal'se, o yapar, dediler...