Ezelden aşk ile biz yana geldik
Hakîkat şem’ine pervâne geldik
Tenezzül eyleyip vahdet ilinden
Bu kesret âlemin seyrâna geldik
Celvetî tarîkinin pîri Azîz Mahmûd Hüdâyî (d. 1541 Şereflikoçhisar - ö. 1628 Üsküdar) tasavvuf
tarihinin en şöhretli, en yetkin ve en müessir mutasavvıflarından birisidir. 87 yıllık ömründe beş ayrı
padişah gören, pek çok devlet ricâlinin hürmet ve saygısına mazhar olan Hüdâyî, yaşadığı XVI.-
XVII. asırların siyâsî, sosyal ve kültür tarihiyle ilgili araştırmalarda adından bir vesile ile mutlaka
bahsedilen kişilerdendir.
Kurmuş olduğu tasavvuf okulunda yetiştirdiği seçkin sûfîleriyle ve yazmış olduğu 25 kadar tasavvufî
eseriyle Hüdâyî kendi çağında ve sonraki dönemlerde etkili olan büyük bir mutasavvıftır. Bu etki hiç
kaybolmadan bugün de devam etmektedir.
Hüdâyî Hazretlerinin eserleri içinde en çok okunanı, şüphesiz ilâhîlerini topladığı dîvânıdır. Bu eser
Yunus Emre ve Niyâzî-i Mısrî’nin İlâhiyât’ından sonra, gerek yazma ve gerekse matbularının
çokluğundan; yapılmış olan onlarca besteli ilâhîsinden anlaşıldığı kadarıyla, Müslüman Türk
coğrafyasında rağbet gören en önemli eserlerden birisidir.
Hazret-i Hüdâyî’nin şiirleri, ölü gönüllerin ihyâsında ilâhî bir nefes olmaya devam edecektir. Okuyan
ve anlayanlara aşk olsun…