Yorulursun herkesten her şeydenKaçmak istersin tüm benliğindenGünlerin ayların hatta ömrün yorgunluğuAğırdır insan yükü omuzlarındaGereksiz boş sohbetlerBiz demedik mi ile başlayan cümlelerHerkes kafasına göre akıl verirUsta, aklını kendine sakla beBize şimdi akşamın efkârındaYaramızı saracak dost gerek yüreğiyleBiz neleri bitirdik bu hayattaBize şimdi sadece rakımıza sohbet gerekAcımızı yaramızı görecek can gerek;Ben, Kalbim kanıyor dediğim de Boş ver demeyecekOturup iki kadehte benimle aşka içecekYarım kalmış ömrümüzün sonbaharındaDerdimizi iki duble rakıya anlatacak yürek gerekKaldı mı usta, bunu kaldıracak yüreğin?Yoruldum be usta!Rotamıza aşk yazdık çıktık seyre âlemiAma o aşk bize kırgındı be ustaGözün kesiyor aklın yetiyor bir uzun Mersin masalıydı aslındaAnkara bize dar geldi sığmadık aynı coğrafyayaUsta, geçmedikEmek verdik sevgi verdik ömür verdikDeniz aşırı sevdayla geldikŞimdi sen söyleBiz rotamızdan mı geçelim, ömrümüzden mi?Ne ömürden geçerim ne de rotamdanAşk geçemesem de seni, sende ölümü seçerimGün gelir ya aşk olurYa da yâr yolunda can olurSevgili her ne olursa bende sen olur!