Estetik teorisini, sanat ismi verilen ebedî bir objenin doğası hususunda ahlaki değerleri araştırma ve şerh etme teşebbüsü olarak
görmüyor, aksine estetik teorisinin sanatçıların kendilerini içinde buldukları bazı durumlardan kaynaklanan bazı problemler üzerine
düşünülerek çözümlerine ulaşma teşebbüsü olduğunu düşünüyorum. Bu kitapta yazılmış her şey, sanatın durumu üzerinde doğrudan
yahut dolaylı bir pratik etkisi olacağı inancıyla ve başta sanatçılar olmak üzere sanata karşı duyarlı ve ilgili olan insanların içinde
kendileri için yararlı bilgiler bulacakları ümidiyle kaleme alınmıştır. Kitapta diğer insanların estetik doktrinlerini eleştirmeye neredeyse
hiç yer ayrılmadı; bunun nedeni ne bu doktrinleri incelememiş olmam ne de onları kayda değer bulmayarak görmezden gelmemdir. Asıl
neden, kendi söyleyeceklerim olması ve okuyucuya yapacağım en iyi yardımın bu söyleyeceklerimi elimden geldiğince açık bir şekilde
ifade etmek olacağını düşünmemdir.
Birçok yanlış estetik teori, hakiki sanattan farklı olan kavramların birebir anlatımlarından müteşekkildir, kötü sanat uygulamalarının pek
çoğu ise bu farklı kavramları hakiki sanatla karıştırmaktan ortaya çıkar. Teori ve pratikteki bu hatalar söz konusu ayrım doğru bir şekilde
idrak edildiğinde ortadan kalkacaktır.