EVDEN EVRENE « BAŞKA » ŞİİRLER
Zaman giderek daha mı hızlı geçiyor ? Evet.
Çünkü zaman eylemlerimizdir. Ne yapsak, biraz daha birikir. Biriktikçe hızlanır. Biraz daha
döner yelkovanın başı. Neyin yıldönümü olsa, « O kadar sene geçti mi ? Daha gün gibi ! »
deriz. Dün yarını kucaklar, bugünü unutturur.
Yine akşam olur.
« Zamanın harıl harıl çevresinde döndüğü duran bir saate » benzeriz.
Tayyar Ünal'ın şiirlerini okurken, zamanın dışına sürülmüş bir başka zaman hissediliyor.
Önce değil, şimdi değil, sonra değil. Başka bir zamandan sesleniyor Ünal. « Bu hız çağında
kopan kıyameti kırk yıl sonra sezecek kadar geciken yaşamları », « insandan ayrı olmayan
doğayı, doğadan ayrı olmayan insanı » anlatıyor.
Evet, zaman giderek daha hızlı geçiyor. Evet, değişiyor her şey.
Ama bir BAŞKA varki ki, o hep aynı kalıyor.
İşte Tayyar Ünal, o BAŞKA'nın şiirini yazıyor.
« Evden evrene » türlü kötülüklerin ortasında, onurlu bir ömrün iyi kalpli şiirlerini...
Duru, yalın, derin şiirlerini BAŞKA'nın.
Ve BAŞKA'nın içindeki AŞK'ın...